TANITIM
Özgün adı: FinaleYazar: Becca FitzpatrickSeri: Düşmüş Baş Melekler Serisi, #4Çeviren: Sevinç Tezcan YanarSayfa sayısı: 411Türü: FantastikYayın evi: Pegasus YayınlarıHush Hush serisinin bu nefes kesici Finalinde kader ağlarını örüyor.
Nora ve Patch tüm sorunların geride kaldığını düşünmektedir ve genç kız, kovulmuş meleğe karşı hissettiği sevgiden her zamankinden daha emindir. Kovulmuş melek olsun ya da olmasın hayatının aşkı odur. Kökenleri ve kaderleri, birbirlerine düşman olmalarını gerektirse de Nora, Patch'e sırtını dönmeyecektir fakat ikisi de son bir tehlikeyle yüzleşmek için güçlerini toplamalıdır. Hank ölmüştür ve istemeden de olsa Nefilim ırkının lideri olan Nora onun başlattığı işi bitirmek zorundadır. Bu da kovulmuş melekleri, yani Patch'i yok etmesi gerekeceği anlamına gelmektedir. Böyle bir şeyin olmasına asla izin vermeyeceğinden, Patch'le birlikte bir plan yapar. Amaçları savaşı daha başlamadan bitirmektir.
Fakat bazen en iyi hesaplanan planlar bile ters gidebilmektedir. Nora yeni görevine alışmaya çalışırken hiç beklemediği bir şekilde, bağımlılık yapıcı bir güce kapılmaktan kendini alıkoyamaz.
Savaş hatları çizilirken Nora ve Patch hangi tarafta yer alacaktır? Aralarındaki farklılıklarla yüzleşirken bunları ya görmezden gelecek ya da uğruna savaştıkları sevginin yok olmasına sebep olacaklardır. Nihayetinde aşkın bile üstesinden gelemeyeceği engeller yok mudur?
YORUM
Ve serinin son kitabı Final de bitti. Kitabın bir an önce çıkması için ne kadar sabırsızlandığımı hatırlıyorum. :) Yazar aslında seriyi 3 kitapla bitirmek istiyordu, seri hayranları ısrar edince 4 kitap yapmıştı. Doğruyu söylemek gerekirse, Becca'nın sonuncu kitabı zorla yazdığı biraz belli oluyordu. Yani nerede Fısıltı, Çığlık, Sessizlik; nerede Final... İlk üç kitaptaki tadı alamadım bu kitapta. Ama yazar yine çok emek vermiş, hakkını yememek lazım. :)) Kitaplarda yazarların karakterleri öldürme nedenini de anlamıyorum. Okuyucuları bir çeşit bunalıma mı sokmak istiyorlar acaba? Becca bu finali mutlu bitirmeliydi. Evet, Final'de bir karakter ölüyor. Sonradan sevdiğim bir karakter bile olsa ölmesine çok üzüldüm. Gerçi yine de mutlu son yapmış gibi oldu ama durum biraz karışık. Okuyunca daha iyi anlarsınız dediklerimi. Ve biliyorum, kitabı biraz olumsuz anlattım. Siz bana bakmayın, yine de gerçekten çok güzeldi. Yani bütün kitaplar bir yana bu seri bir yana benim için. Fantastik kitap deyip ön yargıyla da yaklaşmayın. Gerçekten çok farklı... Ya da bana öyle geliyor bilemiyorum.
Patch'e baş melekler tarafından verilen ödül çok güzeldi. En az Patch ve Nora kadar bu hediyeye ben de sevindim! Gerçekten okunmaya değer bir seriydi. Her bir karakteri özleyeceğim kesin...
Serinin film hakları satıldı diye bir haber okuduğumu hatırlıyorum. Bu seri filme uyarlanmalı kesinlikle. Hatta Final kitabının fragmanında rol alan oyuncular karakterlere çok uyuyor bence. Ve onlar canlandırmalı bu karakterleri. Zaten serinin tüm kapaklarında modellik yapan Drew Doyon rol alıyor fragmanda da. Hayalimdeki Patch'le aynılar. :))
KİTAP FRAGMANI
PUAN
Patch, "Kızlar gecesi nasıldı?" diye sordu.
"Çok yorgunum. Yataktan başka bir şey düşünemiyorum."
"Aynı düşünceyi paylaşıyoruz."
"Sen de mi yatağı düşünüyorsun?" Oysa Patch bana nadiren uyuduğunu anlatmıştı.
"Seni yatağımda düşünüyorum."
Parkelerin gıcırtısına uyandım. Saati bulmak için kolumu baş ucu komodinime doğru atarken, "Dante?" dedim. "Ah, saat kaç? Günlerden ne?"
"Salı sabahı. Ne anlama geldiğini biliyorsun." Bir egzersiz kıyafeti yumağı suratıma çarpıldı. "Keyfin gelince, benimle garaj yolunda buluş."
"Gerçekten mi?"
Dişleri karanlıkta gülümsemeyle parladı. "Buna kandığına inanamıyorum. Kıçın beş dakika içinde dışarıda olsa iyi olur."
"Sana yalan söyledim." dedim. "Güveni benim için her şeyden daha önemli olan tek kişiye yalan söyledim. Sana yalan söyledim, Patch ve kendimi affettirebilir miyim bilmiyorum."
Patch bir açıklama talep etmek yerine, kolumu öpmeyi sürdürdü. Ancak bileğimin iç tarafına bir öpücük kondurduktan sonra konuştu. "Bana söylediğin için teşekkürler," dedi usulca.
Hayretle gözlerimi gözlerimi kırpıştırarak yan döndüm. "Hangi konuda yalan söylediğimi bilmek istemiyor musun?"
"Kendini daha iyi hissetmen için ne yapabileceğimi bilmek istiyorum."
Küçük ve sevimli odamızda, uzanıp ipekli boyun bağını çektim ve düğümü çözdüm. Beğeniyle, "Beni etkilemek için böyle giyiniyorsun." dedim.
Dişlerini kulak mememe sürterken, "Hayır, Melek," dedi. "Seni etkilemek için soyunuyorum."